Zamki Złotej Podkowy to rezydencje na wschód od Lwowa, które na mapie układają się w kształt podkowy. Najchętniej zwiedzane są Olesko, Podhorce, Złoczów i Świrż. Najsławniejszym jest zamek w Olesku gdzie urodził się Jan III Sobieski. Zamki i Lwów oddają klimat Galicji wschodniej. W mieście Lwowie proponujemy program który pozwala poznać najciekawsze miejsca tego miasta.

Trasa:

Katowice - Kraków - Przemyśl - Lwów - Przemyśl - Kraków - Katowice
Warszawa - Lublin - Zamość - Lwów - Zamość - Lublin - Warszawa

Program wycieczki:

1. dzień – Zwiedzanie Lwowa – (wycieczka objazdowa - więzienie „Brygidki”, kościół św. Anny, Uniwersytet Lwowski, kościół św. Elżbiety, Politechnika, polska szkoła im. Marii Konopnickiej), katedra św. Jura, zwiedzanie browaru lwowskiego z degustacją piwa, czas wolny na starym mieście, powrót do hotelu, zakwaterowanie, obiadokolacja, nocleg 

2 dzień – śniadanie, przejazd na trasie Złotej Podkowy - zamki w Olesku, Podhorcach, Złoczowie i Świrżu, powrót do Lwowa, obiadokolacja, nocleg 

3. dzień – śniadanie, wykwaterowanie, Wysoki Zamek – panorama miasta z Kopca Unii Lubelskiej, Cmentarz Łyczakowski, Cmentarz Orląt, Stare Miasto - katedra łacińska, kaplica Boimów, pomnik Adama Mickiewicza , Rynek, katedra ormiańska, kościół dominikanów, arsenał królewski, cerkiew Wołoska, arsenał miejski, zespół kościelno-klasztorny Bernadrynów, budynek opery, wyjazd do Polski

Program wycieczki jest ramowy i poszczeólne punkty programu mogą ulec zmianie lub przesunięciu.

Medyka - Jadąc na wycieczkę z Przemyśla do Lwowa mijamy po drodze kilka miejscowości , warto więc dowiedzieć o nich czegoś, może trochę z historii, a trochę z terażniejszości. Jeszcze po polskiej stronie tuż przy granicy polsko- ukraińskiej leży miejscowość Medyka, oddalona od Przemyśla o 13 kilometrów, liczy ponad 2500 mieszkańców. Trochę historii: Pierwszą wzmiankę o Medyce datuje się na 1403 rok, nazwa osady pochodzi prawdopodobnie od słowa miód, w języku ruskim med, w tamtych czasach okolice osady słynęły z miododajnych lasów lipowych, a ludność tu zamieszkująca masowo zakładała barcie. Już w XV wieku Medyka posiadała zamek, zapiski historyczne mówią, że gościem na zamku bywał sam król Jagiełło, który nawet w 1412 roku przyjął tu poselstwo cesarza Zygmunta Luksemburskiego, w Medyce bywał także król Jan III Sobieski, który lubił polować na terenach łowieckich wokół Medyki. Medyka pamięta wielokrotne najazdy hord tatarskich, potop szwedzki i powstanie Chmielnickiego. Ostatnim starostą medyckim był książę Antoni Lubomirski, zamek uległ zniszczeniu. Od 1809 roku właścicielami Medyki stał się ród Pawlikowskich. To za ich panowania na miejscu zrujnowanego zamku wzniesiono pałac, a za ich staraniem powstała pierwsza w Galicji szkoła ogrodnicza, którą urządzili na terenie swoich posiadłości. Na żal pałac w 1939 roku uległ całkowitemu zniszczeniu, ocaleniu uległa tylko ta część zbiorów, którą przekazano do Ossolineum. Do czasów dzisiejszych przetrwały zaś : park o powierzchni powyżej 50 ha, dom gościnny na wyspie, majdan gospodarczy z klasycystyczną oficyną dworską, cały zespół dworski oraz zespół kościelny zostały wpisane do rejestru zabytków. Po dawnych mieszkańcach Medyki – Żydach pozostała opuszczona synagoga zbudowana na początku XX wieku, nie przetrwała zaś cerkiew z 1800 roku , w której modlili się niegdyś mieszkający tu Ukraińcy. Dziś Medyka jest siedzibą najmniejszej gminy w powiecie przemyskim, jest gminą rolniczą. Wszystkie miejscowości wchodzące w skład gminy posiadają sieć gazową i wodociągową, część z nich również kanalizacyjną. W Medyce znajduje się jedno z największych w Polsce przejść drogowych w ruchu osobowo-towarowym oraz jedyny na granicy polsko-ukraińskiej terminal dla pieszych który mijamy podczas wycieczki do Lwowa z Przemyśla. Działający od kilkudziesięciu lat w Medyce terminal przeładunkowy w ostatnim czasie został zmodernizowany i rozbudowany, dzięki czemu dołączył do 17 istniejących najnowocześniejszych railportów w Europie. Szacuje się, że rocznie będzie mógł on przeładować około 1,5 miliona ton towarów. Port przeładunkowy zajmuje powierzchnię 13 ha, jego atutami oprócz najnowszych rozwiązań technicznych i specjalistycznego sprzętu są bocznice z europejskim rozstawem torów oraz z szerokim rozstawem stosowanym za wschodnią granicą.

Pierwszy pasażerski pociąg z Przemyśla do Lwowa pojawił się na dworcu w stolicy Galicji 4 listopada 1861 roku o godzinie 14.30. Wtedy właśnie ukończono odcinek kolei Przemyśl - Lwów. Budowę rozpoczęto w 1859 i długość odcinka mierzył 97,6 km. W roku 1861 ukończono również budowę dworca lwowskiego, który miał być w przyszłości połączony liniami kolejowymi z Krakowem, Czerniowcami, Podwłoczyskami i Brodami. Na wszystkich stacjach między oboma miejscowościami tłumnie ludzie witali "stalowego konia" a we Lwowie zagrała nawet kapela. Tak właśnie wyglądały początki historii kolei w Galicji, która połączyła Kraków z Lwowem. Na odcinku Kraków – Dębica pociągi już jeździły 1856, by po paru latach dotrzeć do miast Galicji Wschodniej. W ofercie naszej firmy znajduje się wycieczka pociągiem do Lwowa, zobacz więcej informacji na ten temat.

Batiarzy to najpopularniejsza miejska subkultura, która miała swoją gwarę, ubiór i kodeks moralny. Najwięcej batiarów można było znaleźć w dzielnicach Łyczaków i Kleparów. Nazwa pochodzi od węgierskiego słowa "betyar", czyli osoba, której możemy nadać cechy pijaka, włóczęgi, awanturnika i chuligana. Nazwa pojawiła się już za czasów austriackich, gdy nastąpiło małe przemieszanie ludności w granicach imperium i we Lwowie pojawili się policjanci z Węgier.

Lwowskie batiary

Lwowska subkultura batiarów istniała wcześniej ale dopiero w XIX wieku ją nazwano. Utarło się, że lwowski batiar to lekkoduch, osoba która lubiła żartować, bójki i awantury nie były mu obce a pojawiały się również ciekawe historie miłosne. Nie znali oni umiaru dlatego byli częstymi gośćmi posterunków policji a nawet więzienia, które nazywali furdygarnią. Większą część batiarów stanowili mieszkańcy przedmieść, synowie rzemieślników, rzeźników czy piekarzy. Spotykali się w lokalach otwieranych przez miejscowych browarników, gdzie odbywały się zabawy. Zazwyczaj elementem biesiady były tańce oraz dużo piwa oraz wódki. Mówi się, że wypijali sporo ale nie sprawiali wrażenia strasznie pianych. Wódkę nazywali oni "ćmaga" albo "hara" a sam rytuał picia nazywany był "chirzeniem" albo "ćmaganiem" dlatego osoba piana była "zaćmagana". Na stole przy imprezie zawsze było można znaleźć salceson, kaszankę i kiełbaski oraz tanie papierosy. Żarty były nieodłącznym elementem imprezy, ale także trafiały się bójki. Przewinienia związane z prawem nie były zazwyczaj planowane a wychodziło to raczej z chęci zaimponowania innym biesiadnikom. Zobacz także informacje o lwowskich knajpach.

Zapraszamy na wycieczki do lwowa, jedno lub kilkudniowe.

Park Stryjski to najładniejszy i największy park Lwowa. Jest ulubionym miejscem pieszych wycieczek dla mieszkańców, gdzie można spacerować koło stawu z łabędziami, oranżerii z roślinami tropikalnymi, czy ruin zamku. Do parku wchodzimy przez wysoką koryncką bramę, która mieści się przy ulicy Parkowej. Wchodząc natrafimy na staw i oranżerię dookoła której rośnie ok. 260 gatunków roślin ozdobnych. Wśród egzotycznych roślin znajdziemy drzewo z zwiędłymi liśćmi, czy tulipanowiec, którego ojczyzną jest Ameryka Północna. W dolnej części parku znajdziemy również pomnik polskiego bohatera z powstania kościuszkowskiego Jana Kilińskiego. W końcu ciasnej alejki stoją ruiny „sztucznego” zamku, które zbudowano pod koniec XIX wieku. W górnej części parku możemy znaleźć pozostałości z Wystawy Krajowej z roku 1894 roku – dawny pałac sztuki zaprojektowany przez czołowych architektów Lwowa. W Galicji ani Kraków ani Przemyśl takimi parkami pochwalić się nie mogły. 

Pierwszego kwietnia roku 1656 miały miejsce śluby lwowskie. Król Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej w obecności biskupów, książąt, licznie zgromadzonej szlachty i tłumów pobożnego ludu oddał Polskę pod opiekę Maryi i ustanowił ją Królową Korony Polskiej: królową Polski, Litwy i Ukrainy. W zamian obiecał szerzyć jej kult, sprawiedliwie rządzić i dbać o stan chłopski. Jaka była geneza tego kroku? Jakie wydarzenia poprzedziły ten wielki akt? Bez wątpienia bezpośrednią przyczyną był potop szwedzki. Od roku 1655 Szwedzi opanowali niemal całą Polskę, zalewając ją falą niespotykanego dotąd zniszczenia i grabieży. Zwycięski pochód wrogich wojsk zatrzymała dopiero forteca na Jasnej Górze w Częstochowie. Przez 40 dni około dwustu pięćdziesięciu obrońców odpierało ataki trzytysięcznej armii szwedzkich najemników. Nie potrafili zdobyć klasztoru nawet po sprowadzeniu ciężkich armat i 27 grudnia odstąpili od murów. Szybko rozeszła się wieść o cudownym wstawiennictwie Matki Boskiej Częstochowskiej, która obroniła święte miejsce. Był to przełom w wojnie ze Szwedami. Zobacz takżę historię lwowa.

Opera Lwowska to jedno z tych miejsc bez których nie można sobie wyobrazić wycieczki do Lwowa. Budowa opery rozpoczęła się w czerwcu 1897 roku zgodnie z projektem architekta Zygmunta Gorgolewskiego, który był autorem monumentalnych budynków na terenie Polski i Niemiec. Dla widowni teatr otwarto 4 października 1900 roku i zaprezentowano na premierze sztukę Władysława Zeleńskiego "Janek", która opowiadała o życiu karpackich górali. Główną partię śpiewał znany ukraiński tenor Oleksandr Myszuha. W uroczystym otwarciu udział wzieli m. in. Henryk Sienkiewicz, Ignacy Paderewski i delegacje z różnych europejskich teatrów.

Drohobycz - zagłębie naftowe Już w XVII wieku zaczęto eksploatację odkrytych w okolicach Drohobycza pokładów ropy naftowej oraz wosku ziemnego czyli ozokerytu. Można je zobaczyć podczas wycieczki na Ukrainę do Lwowa i oklic. W 1788 roku w Drohobyczu – najszybciej w Europie – po raz pierwszy wykorzystano destylowaną naftę do lichtarzy oświetleniowych, a w roku 1836 oświetlone zostały drohobyckie ulice. W 1817 roku Josef Hecker wydobywaną ze studni czerpanych ropę naftową poddawał destylacji i dostarczał ją do oświetlania ulic Drohobycza, koszar wojskowych w Samborze oraz salin w Truskawcu, a w 1853 roku po raz pierwszy lampa naftowa oświetliła salę operacyjną lwowskiego szpitala u Pijarów na Łyczakowie.

Lwów - Metropolia niepodobna do żadnego, innego miasta na świecie. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, należy do najpiękniejszych miast Europy. Ma unikalną architekturę, kształtowaną pod wpływem różnych stylów europejskich od XIII do XX ww. W niepowtarzalnym krajobrazie Lwowa widać piękno jego zabytków doskonale odzwierciedlających oblicze przeszłości. Pradawny gród jest niewyczerpanym źródłem estetycznych odczuć, wprawia w zachwyt nawet największych koneserów. Atmosfera starego galicyjskiego miasta z pewnością urzeknie każdego, kto choć raz w życiu miał okazję tu przyjechać. Najłatwiejszy sposób zwiedzenia Lwowa to wycieczki do Lwowa z Przemyśla.

Na terytorium dzisiejszej Ukrainy można spotkać wiele polskich zamków, jedne z nich to ruiny , inne zostały odnowione i przerobione na muzea. Szczególnie popularny wśród turystów z Polski jest szlak zamków tzw. Złotej Podkowy, nazwany tak ze względu na położenie zamków względem Lwowa - otaczają go od strony wschodniej układając się zgrabnie w kształ podkowy właśnie.