Kijów jest stolicą niepodległej Ukrainy ( od 1991 roku ), jedno z największych i najstarszych miast Europy, położony nad rzeką Dniepr. Miasto pełni funkcję politycznego, ekonomicznego, transportowego, oświatowego i kulturalnego centrum na Ukrainie, liczy około 3 milionów mieszkańców, od listopada 1960 roku w mieście pracuje metro W 2005 roku w Kijowie odbył się jubileuszowy 50-ty konkurs muzyczny Eurowizji, a w 2012 roku Kijów był jednym z czterech miast Ukrainy, w których odbyły się mecze w ramach Mistrzostw Europy w piłce nożnej EURO 2012.
Po rozgrywkach wycieczki do na Ukrainę i do samego Kijowa sttały się bardziej popularne. Legenda głosi, że Kijów otrzymał nazwę od imienia najstarszego z trzech braci, założycieli miasta – Kija. Większa część miasta położona jest na wysokim ( do 196 m n.p.m. ) prawym brzegu Dniepra, zaś jego mniejsza część rozpościera się na nizinnym lewym brzegu Dniepra. Mieszkalne dzielnice Kijowa otaczają wokół olbrzymie masywy leśne. W mieście znajduje się siedziba władz centralnych Ukrainy oraz różnych zagranicznych organizacji, urzędów i przedsiębiorstw.
Założony na przełomie V/VI wieków, prawa magdeburskie otrzymał w 1494 roku, przez wieki pełnił wielokrotnie rolę stolicy lub najważniejszego ośrodka niezależnie od tego w czyim był posiadaniu i kto nim zarządzał. Kijów to najstarszy ośrodek chrześcijaństwa oraz historyczne centrum Wschodniej Europy, najstarsze jego zabytki Sobór Sofijski i Kijowsko-Peczerska Ławra wpisane zostały na listę UNESCO.
Miasto stanowiło główny ośrodek handlowy o znaczeniu międzynarodowym w handlu z Bizancjum, Skandynawią, Europą Zachodnią, krajami muzułmańskimi. W pierwszej połowie X wieku w Kijowie istniała pierwsza chrześcijańska świątynia. Za czasów kniazia Włodzimierza Kijów został rozbudowany i umocniony, a po przyjęciu chrztu przez Ruś w 988 roku Kijów został siedzibą metropolii Konstantynopolskiego Patriarchatu. Syn kniazia Włodzimierza – Jarosław i jego potomkowie kontynuowali dzieło rozbudowy Kijowa, dzięki temu miasto stało się największym miastem Rusi. W pierwszej połowie XII wieku Kijów liczył około 50 000 mieszkańców, istniało około 400 cerkwi, 8 bazarów, powierzchnia miasta zajmowała blisko 400 hektarów. W drugiej połowie XII wieku rola Kijowa jako centrum politycznego znacznie podupadła, w 1240 roku miasto zostało napadnięte i zrujnowane przez Imperium Mongolskie, aż do połowy XIV wieku było wasalem Złotej Ordy. W 1363 roku Kijów książę litewski Olgierd zajął miasto i włączył do Wielkiego Księstwa Litewskiego, miasto wielokrotnie było napadane i łupione przez najazdy Tatarów, najgroźniejsze z nich miały miejsce w latach 1416 i 1482. Kijów na przełomie XIV/XVII wieków pozostawał niedużym miasteczkiem, leżącym na granicy kultur chrześcijańskiej i muzułmańskiej.
Od 1596 roku na mocy Unii Lubelskiej zawartej pomiędzy Litwą i Polską Kijów został włączony do Korony Królestwa Polskiego. W 1648 roku miasto zajęli Kozacy z Bohdanem Chmielnickim na czele, jednak już w 1651 roku odzyskał je Janusz Radziwiłł. Ugoda perejasławska z 1654 roku całkowicie zmieniła bieg historii Kijowa, na mocy tej ugody Kijów i lewobrzeżną Ukrainę Bohdan Chmielnicki oddał we władanie carowi rosyjskiemu. Więcej histori poznasz podczas wycieczki na Ukrainę i do Kijowa. Rzeczpospolita na podstawie rozejmu andruszowskiego przyznała prawa Rosji do Kijowa, ale tylko czasowo, kolejny traktat grzymułtowski z 1686 roku oficjalnie uznał prawa Carskiej Rosji do Kijowa. Za czasów panowania carów rosyjskich choć Kijów był wielkim miastem, to jednak prowincjonalnym. Nie przeszkadzało mu to jednak w dalszym rozwoju. W tamtym czasie w Kijowie powstał pierwszy uniwersytet, zaczęła pracować opera, miasto otrzymało połączenie telefoniczne i telegraficzne, uruchomiono komunikację tramwajową. W Kijowie trzykrotnie urządzono pogromy antyżydowskie, dwa z nich miały miejsce za czasów carskich w 1881 i w 1905 roku, ostatni w 1919 roku, kiedy to białogwardziści zamordowali około 600 Żydów.
Po upadku carskiego imperium w Kijowie w dniu 20 listopada 1917 roku Ukraińska Centralna Rada ogłosiła powstanie Ukraińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Kijowie. Działania I wojny światowej ostatecznie doprowadziły Kijów do powrotu „ pod skrzydła ”władzy radzieckiej w czerwcu 1920 roku. W 1934 roku z Charkowa do Kijowa została przeniesiona stolica Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W dniu 19 września 1941 roku do Kijowa wkroczyli Niemcy, okupacja trwała ponad dwa lata, w dniu 5 listopada 1943 roku pod naciskiem Armii Czerwonej Niemcy opuścili miasto. Z niechlubnej historii miasta trzeba wymienić dwa miejsca, w których dokonano nieprawdopodobnych zbrodni, jednym z tych miejsc jest Bykownia pod Kijowem, to tu na powierzchni około 5 ha lasu pochowanych jest około 100 000-120 000 osób, ofiar zbrodni stalinowskich, zamordowanych przez NKWD, ofiary to w większości Ukraińcy, ale też pochowano tu kilkaset osób z listy katyńskiej. Cmentarz w Bykowni to największy cmentarz ofiar komunizmu na Ukrainie, drugim zaś wąwóz w Babim Jarze, to tu w czasie II wojny światowej hitlerowcy dokonali masakry na kijowskich Żydach w liczbie kilkudziesięciu tysięcy osób, tu też dokonywali egzekucji na jeńcach radzieckich, działaczach politycznych, księżach a nawet dzieciach. Ciągle nie ustanowiono liczby osób, które tu spoczywają, szacuje się jednak, że może to być pomiędzy 70 000 a 200 000 ofiar. Zapraszamyna wycieczki do Kijowa.
ULUBIONE: 
